Περί τίνος πρόκειται;

Κρήτη: Ένα δώρο των Θεών
Το νησί της Κρήτης -και πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας- ανήκει στις ομορφιές της Ευρώπης
αλλά κι όλης της γης: Είναι ένα δώρο των Θεών.
Το δώρο αυτό μας δόθηκε για να ζούμε από αυτό. Πρέπει να το διατηρήσουμε για μας, για τα
παιδιά μας και για τα παιδιά των παιδιών μας.

Η νότια ακτή: Από την Ελαφόνησο ως τα Μάταλα
Η νότια ακτή από την Ελαφόνησο ως τα Μάταλα διακρίνετε για την εξαιρετική ομορφιά της.
Πολλοί άνθρωποι από το εσωτερικό και το εξωτερικό έρχονται κάθε χρόνο εδώ. Απολαμβάνουν
το καταπληκτικό φυσικό τοπίο όπως π.χ. το φαράγγι της Σαμαριάς, ευχαριστιούνται την καλή
κρητική κουζίνα και την φιλοξενία τον Κρητικών. Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ ζούνε από την
γεωργία και τον τουρισμό. Όλες σχεδόν οι ταβέρνες και πανσιόν διατηρούνται από οικογένειες.
Εκείνοι που έρχονται σαν τουρίστες ψάχνουν ακριβώς αυτόν τον τύπο φιλοξενίας.
Ακόμα κι αν δεν ήταν και δεν είναι πάντα εύκολη η ζωή στις υπαίθριες περιοχές:
Η Κρήτη παρείχε στους κατοίκους της πάντοτε μία σίγουρη και προ παντός ανεξάρτητη ύπαρξη,
που τους την παρέχει ακόμη.

Ελευθερία και κίνδυνος
Η ελευθερία και η ανεξαρτησία της Κρήτης υπήρξαν στην ιστορία της πολλές φορές
απειλημένες. Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι ήταν εξωγενείς: Οι Κρητικοί ήταν αναγκασμένοι να
αγωνιστούνε για την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους κι αυτό ακριβώς έκαμναν. Πολλές
κρητικές οικογένειες έκαναν θυσίες στον αγώνα για να παραμείνουν ανεξάρτητοι κι ελεύθεροι.
Έπρεπε να βρίσκονται σε επαγρύπνηση για να διατηρήσουν αυτήν την ελευθερία και
ανεξαρτησία τους.
Σήμερα ο κίνδυνος δεν έρχεται σε μορφή τουφεκιών και τανκς. Έρχεται σε βαλίτσες γεμάτες με
χρήματα.

Το μεγάλο χρήμα θέλει μεγάλα κέρδη
Οι κίνδυνοι σήμερα αποτελούνται από έλληνες και διεθνείς κατόχους χρημάτων, επενδυτές που
αγοράζουν γη για να εγκαταστήσουν μεγάλα έργα.
Το πρόβλημα: Έργα τέτοιου είδους επιφέρουν στους ιδιοκτήτες τους τα μεγάλα κέρδη ενώ για
τους ντόπιους κατοίκους μένουν ψίχουλα.
Αυτό δεν είναι ευχάριστο μα δεν είναι ακόμη το χειρότερο.

Εξάρτηση από τον επενδυτή
Πολύ χειρότερο είναι ότι τα έργα τεραστίων διαστάσεων παίρνουν την δυνατότητα στους
ανθρώπους και στους απογόνους τους να διαμορφώσουν μόνοι τους την ύπαρξή τους. Όπου
βρίσκεται ένα ξενοδοχείο της εταιρίας Tourismus International ο Γιώργος Παντάκης δεν μπορεί
να χτίσει δεύτερο. Μπορεί μόνο να δουλεύει μέσα σε αυτό. Ή μπορεί να προμηθεύει το
μεγαλοξενοδοχείο με ντομάτες και καθαρές πετσέτες.
Πληρωμή και τιμές ορίζει το ξενοδοχείο.

Έργα τεραστίων διαστάσεων ωφελούν μόνο τους ολίγους
Στην βόρια ακτή ήδη υπάρχουνε: Μεγαλοξενοδοχεία που ανήκουνε σε ομίλους επιχειρήσεων και
παραλίες που είναι κλειστές για το κοινό. Αυτά τα έργα επέφεραν συχνά δυσάρεστες εξελίξεις.
Οι κάτοικοι εκεί τα βλέπουν κριτικά κι έχουν φτάσει στο σημείο να τα απορρίπτουν, π.χ. στο
Ρέθυμνο. Έχουν γίνει πολλά λάθη που ετοιμάζονται να επαναληφθούν τώρα στη νότια ακτή:
Σχεδιάζεται ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα με 2000 κλίνες στην παραλία της Τριόπετρας
Ακουμίων (κι εδώ σκοπεύουν να κλείσουν την παραλία για το κοινό) και ένα λιμάνι
εμπορευματοκιβωτίων για τα υπέρογκα εμπορικά πλοία κοντά στο Τυμπάκι.
Αυτά τα σχέδια ωφελούν τους ολίγους: Τους επενδυτές και τους πολιτικούς. Για την νότια ακτή
θα ήταν η αρχή της καταστροφής.

Τα προβλήματα: Η φύση και η οικονομία
Πολύ σύντομα θα παρουσιαστούνε οικολογικά προβλήματα: Από πού για παράδειγμα θα
προέρχεται το απαιτούμενο νερό για το μεγαλοξενοδοχείο; Πολύ πιο σοβαροί θα είναι όμως οι
κίνδυνοι για την οικονομία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι η εξάρτηση: Εκεί πού τώρα
βρίσκονται 10 ή 20 ταβέρνες και πανσιόν θα υπάρχει μόνο ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Αυτό θα
ανήκει σ’ έναν όμιλο επιχειρήσεων κι όλοι θα είναι εξαρτημένοι από αυτόν. Οι παλιοί τουρίστες
δεν θα επιστρέψουν ξανά. Οι καινούργιοι των οργανωμένων τουριστικών πακέτων μπορούν να
κατευθυνθούν από τον όμιλο επιχειρήσεων σε καινούργιους προορισμούς. Αν όχι τον επόμενο
χρόνο, τότε τον μεθεπόμενο ή σε 3 χρόνια. Οι άνθρωποι της Κρήτης δεν θα έχουν πλέον
επιρροή πάνω σε αυτό.

Ελευθερία και ανεξαρτησία
Για κοιτάξτε προς την Πορτογαλία, την Ισπανία, δείτε τα τσιμεντένια τέρατα εκεί: Μία κρίση
έφτασε για να τα καταντήσει σε αυτό που είναι τώρα: άδειες συσσωρεύσεις κλινών, επενδυτικά
ερείπια και οι άνθρωποι άνεργοι. Το ρεύμα των τουριστών τραβάει προς άλλους προορισμούς,
τώρα έρχονται μόνοι αυτοί που δεν έχουν αρκετά λεφτά για ωραιότερα μέρη.
Μην κάνετε τα ίδια λάθη. Μην ποντάρετε σε έργα τεραστίων διαστάσεων, αλλά διατηρήστε την
ανεξαρτησία σας. Προστατέψτε τη γη σας από το ξεπούλημα για να μπορείτε να ζήσετε και στο
μέλλον από αυτή.
Υποστηρίξτε τον αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία!
Υπογράψτε την αναφορά!
προς αναφορά

„Η θάλασσα, οι παραλίες και η γη μας αποτελούν την ύπαρξή μας, ζούμε από αυτά. Η ιδιωτικοποίηση των παραλίων σημαίνει την στέρησή τους από εμάς, τους φιλοξενουμένους μας και του κοινού. Κέρδος έχουν μόνο οι επενδυτές. Εμείς δεν θέλουμε μεγαλοεπενδύσεις εδώ όπως στην βόρια ακτή. Κι εκεί δεν επέφεραν καλές εξελίξεις. Θα αγωνιστούμε για την διατήρηση του χαρακτήρα της πατρίδας μας και για την ύπαρξή μας. Και θα αγωνιστούμε για το μέλλον των παιδιών μας.“

Παύλος Κοκογιαννάκης, Ταβέρνα Παύλος, Τριόπετρα,
εκπρόσωπος της ομάδας πρωτοβουλίας πολιτών